sobota, 9 września 2023

Materiały źródłowe

 Akty Prawne
Dziennik Ustaw
Dz.U.1934.64.541

Podział powiatu dobromilskiego w województwie lwowskiem na gminy wiejskie.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 14 lipca 1934 r.
o podziale powiatu dobromilskiego w województwie lwowskiem na gminy wiejskie.
Na podstawie art. 103 ustawy z dnia 23 marca 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) zarządzam co następuje:
§ 1.
W powiecie dobromilskim, województwie lwowskiem tworzy się następujące gminy wiejskie:
1)
gminę Bircza z siedzibą w Birczy; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Bircza, Bircza Stara, Boguszówka, Brzeżawa, Brzuska, Dobrzanka, Huta Brzuska, Jasienica Sufczyńska, Korzeniec, Krajna, Lipa, Leszczawa Dolna, Łodzinka Górna, Łomna, Malawa, Nowa Wieś, Rudawka ad Bircza, Sufczyna, Wola Korzeniecka;
2)
gminę Bąkowice z siedzibą w Bąkowicach; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Bąkowice, Grodowice, Polana ze Śliwnicą, Słochynie, Suszyca Wielka;
3)
gminę Dobromil z siedzibą w mieście Dobromilu; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Arłamów, Hubice, Kniażpol, Kropiwnik, Kwaszenina, Lacko, Michowa, Polana, Paportno, Pietnice, Rosenburg, Tarnawa, Wełykie;
4)
gminę Krościenko z siedzibą w Krościenku; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Krościenko, Liskowate, Nanowa, Obersdorf, Rudawka pod Nanową, Stebnik, Smolnica, Steinfels, Wolica;
5)
gminę Kuźmina z siedzibą w Kuźminie; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Kreców, Kuźmina, Lachawa, Leszczawa Górna, Leszczawka, Roztoka, Rozpucie;
6)
gminę Nowe Miasto z siedzibą w Nowem Mieście; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Błozew Górna, Boniowice, Grabownica Sozańska, Grodzisko, Komarowice, Koniów, Nowe Miasto, Posada Nowomiejska, Przedzielnica, Towarnia, Wołcza Dolna;
7)
gminę Nowosiółki Dydyńskie z siedzibą w Nowosiółkach Dydyńskich; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Falkenberg, Hujsko, Huwniki, Kalwarja Pacławska, Leszczyny, Nowosiółki Dydyńskie, Sopotnik, Truszowice;
8)
gminę Rybotycze z siedzibą w Rybotyczach; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Borysławka, Jamna Dolna, Jamna Górna, Kopysno, Łodzinka Dolna, Makowa-Kolonja, Makowa Rustykalna, Posada Rybotycka, Rybotycze, Trójca;
9)
gminę Starzawa z siedzibą w Starzawie; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Katyna Rustykalna, Katyna Szlachecka, Libuchowa, Łopusznica, Łopuszanka, Prinzenthal, Rosochy, Smereczna, Starzawa, Terło Rustykalne, Terło Szlacheckie;
10)
gminę Wojtkowa z siedzibą w Wojtkowej; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Grąziowa, Jureczkowa, Nowosielce Kozickie, Trzcianiec, Wojtkowa, Wojtkówka;
11)
gminę Żohatyn z siedzibą w Żohatynie; w skład tej gminy wchodzą następujące dotychczasowe gminy wiejskie: Borownica, Jawornik Ruski, Kotów, Piątkowa, Tarnawka, Żohatyn.
§ 2.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1934 r.

czwartek, 7 września 2023

Materiały źródłowe

 426. Nowosielski Leon , przez posła Ludwika Skrzyńskiego , uzala się na pokrzywdzenie w indemnizowaniu za powinności poddańcze z dóbr Grąziowa .

Galizien und Lodomerian Landtag.1865. 

https://www.google.pl/books/edition/Stenograficzne_sprawozdania_z_sesyi_pery/mkWcHGieaXcC?hl=pl&gbpv=1&dq=nowosielski+gr%C4%85ziowa&pg=PA390&printsec=frontcover


Materiały źródłowe

 

Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


Nowosielecki

Nałęcz odm.
  Jelita

Nowosielecki h. własnego (in. Nałęcz odm.) v. Czeczel Nowosielecki, Nowosielicki, Nowowselicki, czasem błędnie Nowosielski, stara rodzina bojarów litewsko-ruskich na Wołyniu i Rusi i Czerwonej, pochodząca podobno od Czeczelów Sudymuntowiczów, stąd używająca przydomku Czeczel. Nazwisko wzięli od dóbr Nowosiółka, a według innych źródeł od wsi Nowosielce (Bon.) na Wołyniu, zapewne w pow. krzemienieckim. Często myleni z Nowosielskimi herbu Sas. Według Bonieckiego, Nowosieleccy, podobnie jak Czeczelowie Sudymuntowicze – byli herbu Jelita. W XIX wieku Nowosieleccy byli posiadaczami m. in. dóbr Nowosielce Kosickie, Grąziowa, Wojtkowa i Bachów w pow. dobromilskim i birczańskim. Z nich Jerzy, starosta kasztyński, fundator kościoła w Nowosielcach w powiecie dobromilskim 1743 (Bork.).
Herb — w polu czerwonym (według Uruskiego: niebieskim) – pod półstrzałkiem, żeleźcem do góry – chusta srebrna związana w koło, końcami złożonymi na dół, jeden na drugim. Nad hełmem w koronie pięć piór strusich (Ostr.)
.
Genealogia
(osób: 80)

• JAN Czeczel Nowosielecki (ok. 1680-po 1738), s. Baltazara (Balcera) i Magdaleny Korytkówny, chorąży buski; podczaszy żytomierski 1724, podstoli żytomierski, chorąży buski (Bracł. XV f. 1899); tenże Jan był zapewne starostą sinickim 1738; ż. Magdalena Górska (ok. 1690-po 1720); dzieci: Anna, Aleksander, Piotr.

• MICHALINA Czeczel Nowosielecka (23 IX 1857-po 1890), c. Zenona i Anieli Tyskiej; ur. Kniażyce, Galicja, zm. Kraków; m. (p. 1879 Kniażyce) Władysław Lisowski h. Lubicz (18 XII 1841-po 1905), doktor prawa, adwokat w Krakowie; ur. prawd. Nisko, ówczesna Galicja; dzieci: Ewelina (ur. 15 XII 1879), Zygmunt (ur. 13 XI 1880), Maria (ur. 29 VI 1882), Władysław (ur. 19 VII 1887) – Lisowscy.



Źródła: Bon. t.3/348-349; Bon. Pocz. 213; Bork. Rocz. t.2/593-594; Nies.; Ostr. t.1 nr 2303, t.2/234; Pap.; Piek. 234 tab. 4; Urus. t.12/196-197.

 

 https://polishgenealogy1.blogspot.com/2017/04/nowosielecki.html

 Drugi szlak tegoż samego gradobicia dnia 21 [czerwca 1875] jakby odrzucony z powiatu grybowskiego idzie z równą siłą choć już w mniejszych roz miarach w kierunku południowo wschodnim W tej stronie napotykamy go najprzód w powiecie birczańskim gdzie grad niezwykłej wielkości niszczy również plony w gminach Łomna, Grąziowa i Jamna górna W Grąziowej grad pokrył całą okoliczną górę do zupełnej białości a miejscami znaleziono znaczne bryły lodu które doleżały tam do dnia następnego Idąc daléj w tym samym kierunku nawiedził grad powiat rudecki a mianowicie gminy Pohorce Podolce Małpę Tuligłowy Koniuszki królewskie i tuligłowskie Brzeziec i Czułowice Tegoż sa mego dnia grad w powiecie rohatyńskim zniszczył plony w gminach Doliniany Pomonięta Psary Jabłonów i Chochoniów W parę dni później bo już 25 Czerwca pojawiły się miejscowe burze z niewielkim gradem w Poroninie Bochni Krakowie i Kołomyi Odtąd aż do połowy Lipca o gradach nie słychać Dopiéro dnia 17 Lipca przeciągła znów burza przez powiat żywiecki sypiąc gra dem w gminach Cięcina i Żabnica a dnia 23 Lipca w gminie Ciścu.

 Wreszcie dnia 1 Sierpnia w powiecie tarnowskim niszczy jeszcze grad pozostałe w polu plony w Janowicach Lichwinie Łow czówku Rychwałdzie Rzuchowej Siemiechowie i Wróblewicach Cały więc okres gradów trwał w roku 1875 od 6 Czerwca do 1 Sierpnia t j dni 56 przeto był on o 3 dni krótszym od zeszło rocznego Gmin które tego roku klęską tą dotknięte zostaly było w ogóle 105 az tych na dzień 21 Czerwca przypada 57 a zatém większa połowa. 

Kraków dnia 26 Kwietnia 1876 

Dr Wierzbicki  

Sprawozdanie komisyi fizyograficznej ck. towarzystwa... 1876,strona 119.

https://www.google.pl/books/edition/Sprawozdanie_komisyi_fizyograficznej_c_k/tH2O7cneCrAC?hl=pl&gbpv=1&dq=gr%C4%85ziowa+grad&pg=RA1-PA119&printsec=frontcover

środa, 6 września 2023

Matriały źródłowe

 Przyjechali do dnia 1 lipca do Lwowa

A. Popiel z Grąziowy.

Dziennik Literacki, Nr 77, str. 632, 3 lipca 1858, Lwów.

Materiały źródłowe

 

Grąziowa, obw. Sanok
Rok
1855
Józef Popiel, Lud. Nowosielecka i R. Piesciorowski [właściciele ziemscy]

Źródło
Skorowidz wszystkich miejscowości znajdujących się w królestwie Galicyi i Lodomeryi, jako też w wielkiem księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem...

niedziela, 3 września 2023

Materiały źródłowe

 Cyrkuł sanocki

Ofiarą rozbojów chłopskich padły dwory 1 Bachórz, 2 Bezmiechowa (zamordowano Kerna), 3 Bybło, 4 Domaradz, 5 Dynów, 6 Grąziowa, 7 Haczów, 8 Huwinki, 9 Izdebki, 10 Juryczków, 11 Kombornia, 12 Leszczawa, 13 Lubno, 14 Nowe miasto, 15 Prelnica tu zbito Rylskich i bawiącego u nich chwilowo Mieczysława Darowskiego temu ostatniemu zębami ściągano pierścienie z palców i poraniono go okrutnie. Rannych odstawiono do Sanoka. 16 Piekiełko, 17 Pisarowice, 18 Przedzielnica, 19 Sielnica, 20 Woytkowa, 21 Wróblik, 22 Zagórz, 23 Zarszyn. Jakkolwiek mniej tu było ofiar to aresztowania były bardzo liczne. Między aresztowanymi widzimy:

Balów Antoniego z Tyrnowy, Franciszka z Nowosiółek, Jana z Średniej Wsi; Bukowskich Wincentego z Jasionowa i Edwarda z Izdebek, Brześciańskiego Stanisława z Ustjanowej, Bobczyńskich Aleksandra i Konstantego z Newistki, Ciesielskiego z Komborni, Darowskiego Mieczysława z Brzezawy, Dydyńskich Wł i Kajetana z Sietnicy, Dulembów Kleofasa i Leonarda z Jabłonicy, Gozdowicza Alfreda z Rakszowy, Janowskiego Ludwika z Michalczowej, Karola z Zręcina, Kaczkowskich Ignacego z Bereznia i Zygmunta z Cisny, Kopystyńskiego z Miejsca, Leszczyńskich Leopolda z Hulskiego, Erazma z Żurawina, Wojciecha z Turzego, Marynowskiego Karola z Witryłowa, Nowosieleckiego Klemensa z Grąziowa, Ostaszewskich Franciszka z Glinnego, Jakóba i Teofila wraz z piętnastu oficyalistami ze Wzdowa, Osuchowskich Sylwestra i Andrzeja z Zerunia, Popielów Władysława i Wiktora z Grąziowej, Płockiego Karola z Bóbrki, księdza Przylipskiego Augusta z Zarszyna, Romera Hieronima z Sanoka, Sękowskich Edwarda i Leonarda z Wydrnego, Smalawskiego Kaz. z Morochowa księdza Szymczakiewicza Jana z Nozdrzca, księdza Szostkiewicza Antoniego z Izdebek, Terleckich Antoniego i Leopolda z Skorodnego, Urbaǹskiego Feliksa z Komborni, księdza Winnickiego Kaspra z Trześniowa, księdza Zgrzebnego Walentyna z Komborni. Pierwszy spis urzędowy który mamy przed sobą obejmuje w ogóle dwieście pięćdziesiąt jeden osób aresztowanych w Sanoku!


Kazimierz Ostaszewski-Barański. Krwawy  rok [1846]. Opowiadanie historyczne. 1897. Str. 134-140.

https://www.google.pl/books/edition/Krwawy_rok/a9FhAAAAcAAJ?hl=pl&gbpv=1&dq=krwawy+rok+graziowa&pg=PA139&printsec=frontcover

Materiały źródłowe

 Księgi parafialne Grąziowej trochę na skróty

https://geneteka.genealodzy.pl/index.php?rid=11759&w=09pk&op=gt

piątek, 1 września 2023

Materiały źródłowe

 

Ks. Józef Ryczan urodził się 16 lutego 1907 roku w Żurawicy. Studia gimnazjalne odbył w latach 1919-1927. Po ich ukończeniu wstąpił do Seminarium Duchownego w Przemyślu. Uwieńczeniem długich przygotowań do pracy kapłańskiej stało się przyjęcie święceń prezbiteriatu 19 czerwca 1932 roku. Egzamin proboszczowski złożył 19-20 maja 1942 roku. Po święceniach pracował jako wikariusz w Zgłobniu do 9 kwietnia 1934 roku, w Pantalowicach do 1 sierpnia 1937 roku, następnie jako administrator często z narażeniem życia w warunkach wojennych do 4 marca 1943 roku. Zmuszony niebezpieczną sytuacją do opuszczenia tej parafii, pracował jako wikariusz w Chyrowie do 11 października 1944 roku, po czym wrócił w charakterze administratora do Nowosielec Kozickich i Ropienki. Następnie pracował jako wikariusz eksponowany w Hadlach Szklarskich do 25 maja 1963 roku. Tu władze diecezjalne odznaczyły go Expositorio Canonicali. Potem objął administrację parafii w Stalach do września 1963 roku. Na skutek pogorszenia się stanu zdrowia skorzystał z urlopu zdrowotnego w rodzinnej miejscowości w Żurawicy. Od lipca 1971 roku przeszedł na rentę i zamieszkał w Jarosławiu, gdzie zmarł 7 września 1981 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w rodzinnej Żurawicy przy udziale ks. bpa Tadeusza Błaszkiewicza. Doszczętne szczątki zmarłego zostały złożone na miejscowym cmentarzu.

(oprac. ks. Grzegorz Delmanowicz)

https://zurawica.przemyska.pl/rodacy/